Os seus compañeiros (de profesión, da RAG da que formou parte, da editorial Galaxia -na cal publicou unha grande parte da súa obra-, etc.), falan de Xosé Neira Vilas coma "un bo e xeneroso". Tamén din que "nunca cansaba. Editaba e reeditaba. Facía e refacía. Descorría, sempre". E é que, aínda que xa tiña 87 anos, todavía seguía moi activo.
Concedéronlle case todos os premios que se poden conceder a un escritor: as medallas Castelao, o Pedrón de Honra e Celanova Casa dos Poetas. Foi investido Doutor Honoris Causa pola Universidade de A Coruña. Tamén é Premio da Crítica Española e da Crítica Galega, ademais de Premio Laxeiro e Trasalba. Pero, sobre todo, como escribiu a periodista Montse Dopico, Xosé Neira Vilas é dos "ninguén", da humildade, do que representaba a voz de Balbino (o protagonista das "Memorias dun neno labrego"), da procura da verdade e da xustiza.
Tamén no CEIP Víctor Sáenz nos sumamos a esa tristeza pola morte dun escritor que sempre tivo en conta aos nenos e nenas de Galicia, do rural, para os que escribiu tantas fermosas historias, tantos fermosos poemas! Coma o que aprendemos este outono e que serve de homenaxe a este grande autor!
Aquí podedes ver tamén unha entrevista ben interesante na que Xosé Neira Vilas fala, sobre todo, dos nenos e das nenas!
A continuación podedes ver as fotografías do recuncho que preparamos esta mañá para expoñer todos os libros que temos na nosa Biblioteca de Xosé Neira Vilas, e o cartel que elaboraron en 5º para lembrarnos un poema que aprendemos e ao que puxemos ritmo na clase de música, ou algunhas das declaracións que nos pareceron non debemos esquecer. Agora só falta animarvos a levar algunha das súas obras para desfrutar coa súa lectura!
Ningún comentario:
Publicar un comentario