DÍA DA BIBLIOTECA 2018

O próximo 24 de outubro celebramos o "Día da Biblioteca"!!!
 

Este ano, a Asociación Española de Amigos do Libro Infantil e Xuvenil celebrará o “Día da Biblioteca” en Oviedo, na biblioteca “Ramón Pérez de Ayala”. Alí reuniranse persoas que se adican a profesións moi relacionadas cos libros: persoas bibliotecarias, escritoras, ilustradoras, narradoras de historias, editoras… E tamén mestras e mestres. Pode que incluso se acheguen algúns animais á citada biblioteca… Eu, polo menos, penso ir. Ademais, coma cada ano dende 1997, a Asociación encarga a elaboración dun pregón e dun cartel, que nesta ocasión recaeu no escritor Gonzalo Moure (Premio Cervantes Chico 2017), e no ilustrador Alfonso Zapico (Premio Nacional de Cómic 2012).

Gonzalo Moure é un escritor do que temos varias obras na nosa biblioteca, algunha das cales foi elixida tamén no noso club de lectura “Os Xurelos Lectores”. Se non o coñecedes, memorizade ben o seu nome, xa que este escritor é desas persoas que sempre aportan, que merecen a pena, que son imprescindibles… Queredes ler o pregón que escribiu para celebrar o “Día da biblioteca” este ano? Leva por título “O día da luz”, e di así:

Veño do deserto do Sahara, de inaugurar unha biblioteca. Está en Dajla, o máis afastado, o máis olvidado dos cinco campamentos de refuxiados saharauis. É a cuarta biblioteca que construímos, e é fermosa. No centro plantamos árbores, para que os nenos e xóvenes do Sájara poidan experimentar o gozo de sentarse á súa sombra a ler un libro. Non queremos que esa biblioteca sexa ningún “templo do silencio”, senón máis ben un espazo para o son, para o ruído. Unha biblioteca que xa é o lugar máis fermoso do campamento. Un espazo para desexar ir a buscar lectura, pero tamén amizade, soños compartidos. Incluso amor. Un lugar no que namorarse mirando uns ollos por riba dun libro. Porque ao fin e ao cabo, a biblioteca é o lugar no que se descubre ao outro, de papel ou de carne.

Nunha película inesquecible, a mellor película de ciencia ficción da historia, “2001, unha odisea do espazo”, aparece un monólito cada vez que o home se dispón a dar un salto cualitativo. Kubrick, o seu director, debería poñer un libro no seu lugar. Porque foron os libros os que marcaron o ritmo dos cambios do ser humano. Porque o libro é o laboratorio do home, o lugar no que se experimenta con emocións, descubrimentos, utopías, apostas. Somos o que somos porque pensamos e escribimos sobre como ser e sobre como non ser. E seremos o que pensemos, o que pensen e escriban as próximas xeracións. 

Así que unha biblioteca non é só un lugar no que invitar a ler, senón tamén, ou por iso, un lugar no que invitar a escribir. As bibliotecas do século XXI son, poden ser, teñen que ser o sementeiro de novas novelas, novos monólitos, mollóns do noso futuro. Se o século XX foi sen dúbida o século da lectura, o século XXI pode chegar a ser o século da escritura, xa o está sendo. 

Por todo iso construímos bibliotecas nos campamentos do deserto. Porque non son só para os saharauis. Págaas a nosa sociedade civil, mediante socios adultos, e mediante actividades solidarias en colexios, institutos e bibliotecas. E os alumnos e lectores que as sufragan fanse conscientes do extraordinario que é ter unha biblioteca, aprender a valorar a súa, a defendela. Cada biblioteca do deserto ten detrás a miles de nenos, xóvenes e adultos que fixeron o posible co seu pequeno esforzo. Sumando. Cada lector saharaui ten ao seu carón a miles de lectores, máis conscientes da importancia dunha biblioteca, porque co seu traballo construíuse unha, nun clima en un lugar tan hostil.  

Pensa na túa biblioteca. Houbo un día no que esa biblioteca non existía. Alguén soñouna, loitou por ela, encheuna de libros e tamén de soños. Faite do equipo dese alguén que a fixo posible, loita por un mundo no que non haxa un ser humano que non teña cerca unha biblioteca, ou un amoroso bibliobús. Que non haxa un só neno, xoven ou adulto, que non roce a man dunha bibliotecaria que lle aconselle, que o oriente no labirinto. Que é o mesmo que dicir que non haxa un só ser humano conectado ao que foi, ao que é e ao que será. 

Na túa man hai millóns de mans, estreitando a túa, acompañándote no camino. Tenras ou cheas de callos, pequenas ou grandes. No libro que te espera na mesiña de noite ou onda o sofá, hai millóns de libros. Inxenuos ou complexos, humildes ou luxosos. Pero todos preciosos. Conectados todos por un invisible fío de prata que une man con man, andel con andel, un fío inacabable e luminoso. Inacabable, e así sexa. Hoxe é o Día da Biblioteca, que é o mesmo que dicir O día da luz.

Feliz día, feliz século.

(Texto: Gonzalo Moure. Cartel: Alfonso Zapico)